W roku 2014 - Mesgarani i wsp. [32] - przeprowadzając badania na zwierzętach sprawdzali w jaki sposób na struktury korowe działają bodźce słuchowe, które zostały zdegradowane przez zniekształcenia splotowe oraz szumami addytywnymi. Badania zostały przeprowadzone na fretce. Zwierzęciu zostało zaprezentowane sygnał mowy oraz wokaliza w momencie, gdy sygnał był czysty, z szumem białym oraz różowym i z rewerberacją. Zadaniem ich było zbadanie wpływu tych czterech warunków na odpowiedź pojedynczego neuronu kory słuchowej fretki.
Pomimo występowania w przedstawionych sygnałach mowy, bądź też wokalizy zakłóceń, wykazano w nich, że odpowiedź korowa na prezentowane bodźce nie została zaburzona, tzn, że we wcześniej wymienionych warunkach rozkład statyczny pozostał taki sam. Rekonstrukcja widma fal mózgowych, powstałego z odpowiedzi na zdegradowane bodźce nie przypominało spektrum zniekształconego sygnału mowy, lecz bardziej podobne były do widma sygnału czystego.
Badania te potwierdziły, jak bardzo układ słuchowy potrafi być odporny za niekorzystne zakłócenia przyczyniając się do skutecznego odbioru istotnych dla nas informacji dźwiękowych.
Inspiracją do niniejszych badań była chęć odpowiedzi na pytanie czy zrozumiałość mowy jest odzwierciedleniem w aktywności struktur korowych podczas ,gdy na prezentowany sygnał działają zniekształcenia pochodzące z życia codziennego oraz w jaki sposób zniekształcenia te wpływają na percepcję tych sygnałów?
Fuglsang i wsp (2017) [28] badali aktywność kory oraz poziom uwagi poprzez prezentowanie różnych sygnałów mowy w różnych warunkach akustycznych zbliżonych do życiowych poprzez stworzenie wirtualnych scenariuszy dźwiękowych. Wyprowadzili obwiednie koncentracji dla słuchacza na podstawie rekonstrukcji sygnału skupienia zarejestrowanego za pomocą EEG. Na tej podstawie badali czy ze zniekształconego sygnału wejściowego można przeprowadzić rekonstrukcję, aby uzyskać początkową obwiednię skupienia (czystą), w momencie gdy zrozumienie oraz percepcja mowy jest (odporna (robust)? oraz czy może to zostać wykorzystane do ułatwienia detekcji koncentracji podczas występowania rzeczywistych warunków akustycznych. Ich założeniem jest (było), że rekonstrukcja sygnału powstała ze stymulacji bodźcami słuchowymi, która została zniekształcona poprzez różne warunki akustyczne, takie jak szum lub pogłos, jest podobna do obwiedni skupienia sygnału czystego z czego wynika, że struktury korowe są na to odporne. W takiej sytuacji możliwa była by detekcja skupienia w warunkach rzeczywistych, które znajdują podobieństwo w sygnałach, które nie są zdegradowane przez zakłócenia.
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
Wyniki niniejszych badań można porównać do tych przeprowadzonych przez Fuglsang i wsp (2017) [28] ....
Dla porównania można powołać się na pracę naukową Fuglsang i wsp (2017) [28] , którzy wykorzystali 26-cio osobową grupę badawczą o zdrowym słuchu, w dwóch warunkach akustycznych: bezpogłosowych oraz pogłosowych (0,9 s), gdzie sygnały mowy prezentowane przez dwóch mówców, a badana osoba używała słuchawek oraz przez ośmiu mówców, gdzie źródłem odsłuchu były głośniki.
Analizując ich mapy topograficzne uzyskanych wag filtrów można zaobserwować, że największe wartości aktywności kory na skutek stymulacji sygnałem mowy również występowały w obszarach centralno - czołowych oraz bocznych. Nie występują tutaj aktywności w obszarach tylnych, ponieważ do zestawienia wyników zastosowano średnie wartości.