Każdorazowo po zakończonym eksperymencie czepek wraz ze słuchawkami i elektrodami zostawał zdjęty a następnie cały sprzęt oczyszczony z żelu.  Aparaturę wyłączano.
4.4 Sygnały oraz sceneria eksperymentalna
Bodźce prezentowane słuchaczom były sygnałami mowy zarówno czystej jak i zniekształconej zakłóceniami splotowymi (pogłosem). W eksperymencie wykorzystano zarówno głos męski jak i kobiecy (profesjonalni lektorzy), które prezentowane były binauralnie (każdy do innego ucha) na tym samym poziomie (65 dB). Sygnały mowy zostały tak przygotowane, żeby maksymalna przerwa między wypowiadanymi wyrazami wynosiła 0,5 sekundy, dzięki czemu mowa była ujednolicona. Wszystkie cztery scenariusze składały się z dwunastu około jednominutowych prezentacji, w ramach których pierwsze dwa należało do etapu ćwiczenia (nie były brane pod uwagę w analizach). Przeprowadzenie każdego ze scenariuszy trwało około 15 minut, Rys.9. Po każdej minutowej prezentacji na ekranie monitora pojawiało się pytanie kontrolne dotyczące treści wypowiadanej przez mówcę, na którym należało się skupić.  Słuchacz zaznaczał jedną z trzech proponowanych odpowiedzi (test jednokrotnego wyboru). Utworzenie pytań miało na celu zmotywowanie słuchaczy do koncentrowania swojej uwagi na właściwym mówcy. Badanych poinformowano, że poprawność odpowiedzi będzie sprawdzana, w celu potwierdzenia tego czy rzetelnie wykonywali powierzone im zadanie.