U wszystkich badanych osób zidentyfikowano wyraźny załamek N1, dzięki czemu mogli brać udział w eksperymencie głównym. W tabeli przedstawiono wyniki skuteczności detekcji uwagi słuchowej uzyskane dla poszczególnych słuchaczy . Eksperyment realizowano w dwóch różnych sytuacjach akustycznych: bez pogłosu oraz ze średnim pogłosem (0,7 s). Wyniki zaprezentowano w procentach, w nawiasach zaś podano zmianę względną w stosunku do skuteczności AAD uzyskanej dla sytuacji akustycznej bez pogłosu przed "oczyszczeniem" sygnału.
Do analizy wykorzystano 55 sekund zarejestrowanego sygnału EEG z każdej pełno-minutowej próby w scenariuszu. W ramach każdego z warunków akustycznych podano cztery wyniki AAD: (1) dla sygnałów nieoczyszczonych z zakłóceń (bez żadnej ingerencji), (2) z usuniętymi zakłóceniami odmięśniowymi, które pojawiały się jednocześnie w wielu kanałach, (3) po zastosowaniu ICA (z usuniętymi niezależnymi komponentami pochodzącymi głównie od mrugnięć), (4) po zastosowaniu kombinacji dwóch poprzednich działań na sygnał EEG.
W przypadku 4 słuchaczy obecność zakłóceń splotowych w sygnale mowy obniżyła skuteczność detekcji AAD (...), dla dwóch pozostałych wynik był odwrotny.
Można zaobserwować, że dla czterech słuchaczy wynik AAD w warunkach bezpogłosowych jest większy od wyniku w warunkach pogłosowych. Mówi to o tym, że dla tych słuchaczy pogłos zadziałał degradująco, co objawiło się gorszą percepcją oraz zrozumiałością mowy.
Natomiast dla dwóch pozostałych badanych osób korelacja w warunkach bezpogłosowych była mniejsza od poziomu skupienia w warunkach pogłosowych, czyli działanie zakłóceń splotowych nie wpłynęło na percepcję oraz zrozumienie sygnału mowy. Świadczy to o tym, że niektórzy ludzie posiadają bardziej rozbudowaną zdolność radzenia sobie w różnych warunkach środowiskowych, gdzie występuje np. rewerberacja.