Wszystkie istniejące komputery stanowią implementację abstrakcyjnego modelu deterministycznego automatu skończonego opracowanego w 1936 roku przez Alana Turinga. Model ten daje możliwość przeprowadzenia dowolnej operacji przedstawionej w formie zamkniętej liczby stanów (w przypadku współczesnych komputerów - tranzystorów przez które przepływa lub nie przepływa prąd ). Ujmując to w uproszczeniu Maszyna Turinga, a zatem też wszystkie powszechnie używane komputery są maszynami ogólnego przeznaczenia — maszynami obiektywnymi, realizującymi każdą możliwą do przedstawienia im, w formie ustalonego kodu instrukcję, którą dalej będę skrótowo określał jako kod.
Tak rozumiany komputer jest obiektywny w rozumieniu, że natura jego użytku, czyli możliwości interpretacji danego kodu, wynika z charakteru jego budowy fizycznej.\(^1\) Na tym etapie użytkowanie komputera tożsame jest z przykładowo z użytkowaniem innych istniejących niecyfrowych urządzeń technicznych (przykładowo samochodu czy kuchenki). Użytek wynika z tego, co rzeczywiste, fizyczne, widzialne, a tym samym też modyfikowalne. Przy tego typu urządzeniach, które możemy określić jako obiektywne, użytek nie jest ściśle określony, co znaczy, że możemy korzystać z nich niezgodnie lub w części zgodnie z użyciem przewidzianym przez twórcę. Sama natura tych urządzeń nas nie ogranicza.
Co za tym idzie, niemożliwe jest wyodrębnienie jednej, globalnej, charakterystyki komputerów. To, co dziś powszechnie uważane jest za komputer opiera się o rozwój jednej z możliwych koncepcji budowy komputera - mikrokomputera, czyli komputera opartego o mikroprocesor. Koncepcja ta, początkowo jedna z wielu, z racji możliwie najniższych kosztów produkcji niemalże całkowicie zdominowała rynek. Zatem, chcąc nakreślić charakterystykę współczesnej sfery cyfrowej\(^2\), będę poruszać się w ramach historii wyłącznie tego segmentu informatyki, a przez komputer, na późniejszym etapie pracy, będę określał właśnie mikrokomputer.
\(^1\) Maszyna Turinga w teorii zakłada nieograniczoną dostępność mocy obliczeniowej oraz nieograniczone możliwości zapisu/magazynowania przetwarzanych danych. Zatem, z racji, iż osiągnięcie takich warunków jest fizycznie niemożliwe, każdy komputer określany jest jako niedoskonała implementacja Maszyny Turinga, a efektywność danej interpretacji kodu zależy od konstrukcji części odpowiedzialnych za te zadania (Moc obliczeniowa zależy od sprawności procesora, a magazynowanie danych od rejestru procesora i pamięci operacyjnej.)